Wees kwetsbaar en laat je ware 'ik' zien, probeer het gewoon.

Kwetsbaarheid is iets wat we vaak associëren met breekbaarheid en gekwetst worden, je klein voelen en vrouwelijkheid. Vrouwen mogen kwetsbaar zijn, mannen niet. In onze samenleving en zeker in het bedrijfsleven wordt kwetsbaarheid nog al eens als zwakte gezien, en ook regelmatig als trucje ingezet om iets voor elkaar te krijgen. Dit maakt dat veel van ons met een masker op ons werk doen en 50% van onszelf bij de deur achter laten wanneer we binnenlopen bij ons werk. Want dat is nou eenmaal wat er van ons verwacht wordt, denken we. Dit viel me vooral op in de tijd dat ik ook wel eens trainees begeleidde. Hoe snel iemand zich conformeert naar de verwachte standaard binnen een organisatie en ook een masker opzet is verbazingwekkend. Dit geldt zeker niet voor iedereen, alleen wel voor het gros van ons. Het klinkt mij overigens ook niet geheel onbekend ;).

Toen ik vertrok bij mijn vorige werkgever kreeg ik super mooie complimenten over mijn eigenheid en authenticiteit. Echter, en misschien klink ik wat kritisch, wist ik dat ik helemaal niet zo authentiek was toen. Ook ik probeerde vooral een perfecte versie van mezelf te laten zien. Vanaf jongs af aan had ik allerlei muren opgebouwd, om maar te voorkomen dat ik geraakt zou worden, of door de spreekwoordelijke mand zou vallen. Niets in mij was van plan om imperfecties die ik had 1) te omarmen en 2) te laten zien aan de buitenwereld. No way! Want wat zou een ander daar van vinden. Dat is trouwens iets wat volledig en alleen in ons hoofd gebeurt, een nasty interne dialoog. Die we nogal eens buiten onszelf leggen. Het is vaak makkelijker hiervoor naar de organisatie, je collega's en een eerdere leidinggevende te wijzen. Of niet?

Hiervoor geldt dat het heel natuurlijk is. De afgelopen decennia werd succes met name gekoppeld aan masculiene kwaliteiten, als daadkracht, assertiviteit, resultaatgerichtheid, zichtbaarheid, hardheid en gericht op materieel succes (Hofstede). Daarbij bedoel ik niet dat dit enkel mannen zijn, ik denk juist dat er heel veel vrouwen ook gebruik maken van hun masculiene eigenschappen om succesvol te zijn. Ik was daar in ieder geval best goed in. Deels is dit logisch, want om door te groeien in een masculiene omgeving is het van belang je aan te sluiten bij de norm. Je aan te passen aan wat de norm is. En daarmee zeg ik niet dat masculiene eigenschappen niet goed zijn, zeker niet, ook die heb je keihard nodig. Het is alleen belangrijk dat je bewust bent wanneer je ze inzet. Zodat je een goede balans houdt. En die balans, dat is waar het niet meer klopt. Net als klinisch psycholoog en hoogleraar aan de universiteit van Gent, Paul Verhaeghe, zei in een artikel over nieuwe leiders in Trouw: ‘zelfkennis wordt steeds belangrijker, en er ontstaat een groter accent op vrouwelijke kwaliteiten, niet langer autoritair en niet langer van bovenaf’. Kwetsbaarheid is een vrouwelijke kwaliteit. En nogmaals dan bedoel ik niet dat alleen vrouwen dat in zich hebben, dit geldt net zo goed voor mannen.

Door te verbergen wat je imperfecties zijn, of door je kwetsbaarheid niet te laten zien, mis je oprechte verbinding met anderen, want ze kijken naar je masker. Daarbij weet je dat (on)bewust, waardoor je juist dat gevoel van door de mand vallen creëert in jezelf. Je kan niet jezelf zijn, en vaak is dat niet alleen in je werkomgeving. Herkenbaar? En echt, perfectie bestaat helemaal niet, echt niet. Heb je wel eens iemand in je omgeving gezien die perfect is? Het tonen van kwetsbaarheid toont moed, toont innerlijk leiderschap en maakt je ook een heel fijn en benaderbaar mens voor je omgeving. Als jij aan kunt geven dat je iets niet weet en hulp kan vragen, hoeveel makkelijker maak je hulp vragen dan voor de mensen in je team(s). En het scheelt ook heel veel gedoe in je hoofd, want hoe fijn is het als je geen 'bescherming' nodig hebt en je niet hoeft te onthouden hoe je masker eruit ziet.

Het is moedig om jezelf niet aan te passen aan je omgeving en in alle opzichten jezelf te zijn, inclusief je imperfecties en ongeacht wat een ander daar van vindt. Ik geloof dat dit je helpt als leider om verbinding te hebben met iedereen waarmee je werkt, iets wat in deze rare tijd ook ontzettend nodig is. En, wat je geeft krijg je terug. Zo werkt het universum ;-).

Herken je jezelf hierin? Wordt het niet eens tijd om je masker af te zetten, ook al raakt dat stemmetje in je hoofd nu licht in paniek? Probeer het gewoon, ze kunnen je hooguit betrappen op een vlaag van moed en menselijkheid.

Kan je hier wel wat hulp bij gebruiken? Stuur me dan vooral een connectieverzoek of een bericht dan kijken we samen naar wat bij jou past.

Liefs Hester