Wat heb jij tot je eigen waarheid gemaakt?

Jezelf toestaan te groeien en iets nog niet te kunnen is iets wat ik, en waarschijnlijk jij ook, moeilijk vind. Vanochtend realiseerde ik me dat ik jarenlang 'verstopt' succesvol ben geweest. Ik ben gewend om iets aan te pakken waar anderen hun handen niet perse aan willen branden in een organisatie. Wat ik dan altijd deed was heel klein en op de achtergrond beginnen, heel veel kennis opdoen en dan steeds meer ruimte in gaan nemen totdat iets succesvol was. Dat heb ik meerdere malen zo gedaan. Was het succesvol? Ja. Durfde ik dat echt te laten zien? Nee. Daar loop ik nu in het ondernemerschap af en toe keihard tegenaan. Een belangrijk onderdeel van mijn aanpak was dat ik het voor een groot deel alleen kon doen, en niet om hulp hoefde te vragen. Die hoge drempel om hulp te vragen is iets wat veel van ons niet heel onbekend in de oren klinkt. Toch?

Ik hoorde mezelf vanochtend zeggen: "ik moet opnieuw beginnen". Zo voelt het ook echt. Grappig, ik vraag zelf altijd aan de mensen die ik coach: "is het waar?". En toch vergat ik mezelf deze vraag te stellen de afgelopen weken. You teach others what you need yourself most. Het is namelijk niet waar. Ik hoef niet helemaal opnieuw te beginnen, mijn kennis is niet opeens weg. De kennis die ik heb opgedaan als consultant, als veranderaar, als leider, als coach, en nog veel belangrijker als mens, heb ik gewoon nog. Het enige waarin ik wil leren is het groeien als ondernemer. En een belangrijk deel van ondernemen is zichtbaarheid, en dan werkt verstoppen niet zo heel goed. Een deel van mij, m'n comfortzone, schreeuwt het nu uit. Alleen het deel van mij dat wil, en dat wil groeien, en herrie wil gaan maken, en mensen en organisaties wil helpen, schreeuwt nu veel harder. Ik realiseerde me dat ik hulp moest vragen en accepteren. Yes, ook daar houd ik niet heel erg van. En toch heb ik het gedaan.

Want iets niet doen, in dit geval hulp vragen en het gewoon laten zien. Is enkel en alleen ingegeven door mijn ego. Omdat ik ergens in mijn systeem de koppeling heb gemaakt dat die twee dingen gelijk staan aan falen. Is dat waar? Natuurlijk niet. Wat ik wel weet is dat als ik niet zichtbaar ben en niet om hulp vraag, dat het 1) veel langer duurt, en 2) de kans een stuk groter is dat ik juist ga falen. Een ander ding dat ik altijd zeg: 'als je eenmaal weet, kan je niet meer niet weten'. Dus heb ik werk te doen. Want als ik nu ga doen wat ik deed, krijg ik wat ik kreeg, en misschien klinkt dit hard voor je: dan verloochen ik mezelf, want ik weet beter.

En terwijl ik dit typ zit ik onwijs te grijnzen. Drie weken geleden schreef ik deze blog over mijn oudste zoon en zijn angst om op het podium te staan. Waar mijn moeder op reageerde dat hij dit niet van een vreemde heeft ;-). Nou heb ik de angst om op het podium te staan al een tijdje geleden overwonnen, echter de angst om als ondernemer het podium te pakken en zichtbaar succesvol te zijn is er zeker. En die ga ik nu aan, want zoals ik in die eerdere blog als zei: "great things never come from comfortzones".

Wat is het waar jij eigenlijk wel hulp bij kan gebruiken, en allemaal zelf probeert te doen?

Iets waarvan je het weet, maar heel hard probeert niet te weten?

Wat heb jij tot je eigen waarheid gemaakt? Stel jezelf eens de vraag: Is het echt waar?